نکات مهم گل آرایی ماشین عروسی

گل آرایی برای جشن عروسی به اشکال مختلف است.  جدای از دسته گل های سنتی که توسط عروس حمل می شود و گلبرگ های گلی که در امتداد راهرو توسط دختران گل کوچولو پاشیده می شود، از گل ها و سایر مواد گیاهی نیز برای تزئین مکان عروسی، وسایل و ماشین های عروس استفاده می شود. تاریخچه گل های عروسی. تاریخچه استفاده از گیاهان و گل ها در مراسم به 3000 سال قبل از میلاد مسیح در مصر برمی گردد.  مصریان اولیه مردمان کشاورزی بودند و اغلب گیاهان و گل ها را با اعتقادات مذهبی مرتبط می کردند.  کالاهای مهم کشاورزی به عنوان هدایایی به خدایان خود استفاده می شد. اوزیریس، الهه همه چیزهای در حال رشد، اغلب برای شادی و زندگی طولانی گل ارائه می شد.  سپس زنان در ارتباط با این کار، گلدسته ها و سربندهایی از گل ذرت آبی، گل مایه سفید و گلهای صورتی میپوشیدند. نیلوفر آبی. اگرچه هیچ سابقه ای از ارائه گل در مراسم ازدواج وجود ندارد، اما می تواند یکی از مناسبت های مهمی باشد که با مواد گیاهی جشن گرفته می شود.  زنان مصری مخروطهای مومی از نیلوفر آبی را به شکل سربند میپوشیدند.  این در زیر نور خورشید ذوب می شود و عطر زنبق را که محرک جنسی شناخته شده است، پوشاننده را می پوشاند. گلدسته سیر. گفته می شد که تزئینات گیاهی عروسی همیشه زیبا نیست.  در زمان های قدیم، عروس و داماد به جای دسته گل عروسی، حلقه های گل و تاج گل از گیاهان و پیازهای سیر می گذاشتند، زیرا اعتقاد بر این بود که آنها ارواح شیطانی را که ممکن است زوجین را آزار دهند، دفع می کردند. همچنین، رزماری و گل های رز که به یکدیگر گرهی برای بوسیدن می دهند، بر سر این زوج آویزان می شود تا شانس و عشق فراوان به ارمغان بیاورد. مرت سفید. با این حال، در طول تمدن های اولیه یونان و روم بود که استفاده از گل برای عروسی برای اولین بار ثبت شد.  عروسی ها در این زمان ها در خانه برگزار می شد و عروس ها تاجی از مرت و شکوفه پرتقال بر سر می گذاشتند. درهای خانه داماد و تخت عروس با گل مرت و گل رز تزئین شده بود.  همان مجموعه گیاهان را در گلدان هایی قرار دادند تا به الهه عشق، زهره، هدیه کنند.  سرس، الهه کشاورزی، محصولات زراعی و گلها نیز برای اطمینان از باروری عروس، گلهای خشخاش عرضه میشد . از دهه 1400، فرهنگهای غربی اصلاحتر شده اند، اما استفاده از گلدسته های گل زیباتر شده است.  مردم شروع به تزئین میزهای غذاخوری خود با مواد گیاهی کردند. در طول رویدادهای خاص، چیدمان گل ها، برگ ها و شاخه های درختان بخشی از چیدمان میز بود.  تولید ظروف چینی و سرامیک نیز در آن زمان رو به رشد بود، از این رو گلدانهای جفتی که با گلها تزیین شده بودند، اغلب در کنار شومینه های سنگ مرمر سفید قرار میگرفتند.تزیینات پذیرایی عروسی. در دوران ویکتوریا، گل ها از اهمیت بالایی برخوردار بودند و مرسوم بود که گیاهان جدید را در میان گیاه شناسان، طراحان باغ و علاقه مندان به نمایش بگذارند.  حمل دسته گل های رنگی متضاد در دایره های تنگ ردیف های متحدالمرکز با لبه های توری برای عروس ها مرسوم بود.  در فلوریوگرافی، گل های پرتقال نمادی از عفت و پاکدامنی است، بنابراین شکوفه های پرتقال تازه یا مومی نیز در موهای عروس استفاده می شد. در دهه 1900، دستههای گل سرخس، گل رز، میخک، و مامانها طوری چیده شده بودند که تا لبههای لباس عروس سرازیر شوند.  ساقدوشها نیز دسته گلهای دکمهدار مشابهی را حمل میکردند و کلاههای تزئینشده بزرگی بر سر میگذاشتند.  مردان سوراخ دکمه ها یا گلدان های ساخته شده از ارکیده و سرخس می پوشیدند . دسته گل ارکیده. استفاده از گل های مجلل و تزیینی برای رویدادهایی مانند عروسی در زمان جنگ تقریباً متوقف شد.  بسیاری از گیاهان زینتی نایاب شدند زیرا زمین هایی برای پرورش سبزیجات مورد نیاز بود، اما بسیاری از عروس ها هنوز راه هایی برای پرورش گل های خود پیدا کردند و این سنت همچنان ادامه داشت. ارکیده ها از آنجایی که نیازی به زمین برای کشت ندارند محبوب شدند و زمانی که ملکه الیزابت در سال 1947 با شاهزاده فیلیپ ازدواج کرد از گل در دسته گل خود استفاده کرد. طرحها و چیدمانهای گل عروسی بعداً به اشکال و گرایشهای مختلف ظاهر شد.  برخی از ساقدوشها گلولههای گل رز و گلهای بابونه را روی نوارهای بلند حمل میکردند، در حالی که ساقدوشهای جوانتر سبدهایی از گلبرگهای گل خشک را در دست داشتند. ساقدوش ها دسته گل در دست دارند. گونه های دیگر گلها نیز مانند فریزیا، ستارهنگاران و گچسوفیلا مورد استفاده قرار میگرفتند.  با وجود تغییر در سبک ها و ترجیحات گل عروسی به دلیل عوامل اقتصادی، اجتماعی و مذهبی، گل بخش مهمی از جشن پیوند دو روح عاشق باقی خواهد ماند.